W piątek miałam przyjemność uczestniczyć w gali finałowej VII edycji Konkursu Fotografii Teatralnej. Każdy z uczestników mógł przesłać tylko jedno zdjęcie w kategorii A, czyli teatralnego zdjęcia sezonu. Wyobraźcie sobie tę selekcję spośród setek czy tysięcy kadrów, które w minionym roku udało się zrobić. Wybór zdjęć jest dla mnie zawsze największym wyzwaniem. Podziwiam więc członków jury, którzy wyboru dokonać musiały z tego ogromu nadesłanych zdjęć. I przy okazji radość mnie rozpiera, że moja fotografia została zauważona. No i spadłam z krzesła, kiedy słuchałam uzasadnienia jury konkursowego:
„Zdjęcie ukazuje trzy metaforycznie ujęte rzeczywistości: cielesność, rytualność i sceniczność teatru. Efekt rytualny pojawia się poprzez ukazanie nagiego ciała, tatuaży i ofiarnego gestu. Ta wizja staje się jednocześnie źródłem – w istocie pozornym, a przecież nader sugestywnym – trwania teatru we współczesności. Napięcie stwarza również kontrast pomiędzy naturalnością nagiego ciała, a technologiczną wizją sceny, jako zawartej we wnętrzu człowieka. Teatr jest tutaj zdefiniowany jako jednocześnie sztuka relacji – obraz na masce jest w istocie odzwierciedleniem zewnętrznej rzeczywistości; i sztuka prezentacji – ten sam obraz może być również odczytany jako emanacja. Podwójność przedstawienia podkreśla też kontrast pomiędzy monochromatycznym otoczeniem, a wielobarwnym, wpisanym w nim obrazem. Ta dwoistość odzwierciedla jednocześnie dzieje sztuki teatru – od jej rytualnych źródeł, po technologiczną współczesność”.
Zdjęcie pt. „Człowiek. Pytania” wykonane zostało na Festiwal Retroperspektywy 2021: Spotkanie / Wspólnota / Święto, w Teatr CHOREA i Fabryka Sztuki w Łodzi, podczas premiery spektaklu „Medytacja teatralna numer 4”, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego.
Teraz nie pozostaje mi nic innego, jak uzupełnić zakładkę TEATR na mojej stronie: https://agnieszkacytacka.com/portfolio/fotografia-teatralna/
***