Chyba najbardziej ze wszystkich swoich aktywności kocham fotografię podróżniczą. Tę fotografię ludzi i zdarzeń, jak ją nazywam, zbierającą fragmenciki świata, ulotność ludzkich spojrzeń nieprzygotowanych na pozowanie. Z największą ciekawością i szacunkiem podglądam ludzi w ich endemicznych środowiskach.
***
Wierzę, że fotografia daje rodzaj nieśmiertelności, ale też uznania dla tego, co jest. WIDZĘ CIĘ - to najgłębsze przesłanie i dar, który mogę ofiarować. A wszędzie widzę miłość lub wołanie o miłość. W geście starej kobiety kurczowo trzymającej za rączkę prawnuka czy w pokazowym paleniu papierosa przez kilkulatka.
***
Tym reportażem z wioski na wodzie w okolicach Kota Kinabalu, malezyjskiej części Borneo, rozpoczynam prezentację kadrów z ostatniej podroży po Jawie, Bali i Borneo. Cenię sobie Wyprawy z Krisem za autentyczność podróżowania, nieprzewidywalność, spontaniczność, szeroką gamę doświadczeń - nie tylko tych łatwych, za poczucie bezpieczeństwa, gdy stawiamy stopy w miejscach nie zawsze bezpiecznych. Za lekcje cieszenia się każdą chwilą i odwagę spełniania swych marzeń. Dziękuję.
***
Fotografię podróżniczą, jaką widzisz, wykonuję z potrzeby serca do pokazywania świata i ludzi. Zawsze dedykuję jej specjalne miejsce, poświęcając (uświęcając) jej swoje zasoby duchowe, emocjonalne, rzemieślnicze i materialne. Jeśli chcesz wesprzeć mnie w tej działalności, możesz postawić mi kawę: https://buycoffee.to/agnieszka.cytacka.fotografia
